یامهدی عجل علی ظهورک

با مراجعه به تاریخ، در می‌ یابیم که علمای اهل سقیفه در بسیاری از موارد بدترین رفتارها و زننده ‌ترین کلمات را نسبت به اهل بیت و پیروان مکتب اهل بیت علیهم السلام داشته و همچنین بسیار مشاهده شده است که تنها به جرم محبت اهل بیت به تکفیر شیعه پرداخته‌ اند.

در این بین، بربهاری از علمای بسیار متعصب سنی که در قرن سوم می‌زیسته است، مطلع می‌شود که زنی به نوحه خوانی امام حسین سلام الله علیه می‌پرداخته، از همین باب دستور داد که او را به خاطر همین کار به قتل برسانند.
تنوخی بصری از قول پدرش در بابی تحت عنوان: «مردم از ترس حنبلی ها بر امام حسین سلام الله علیه نوحه خوانی نمی‌کردند» چنین می‌نویسد:
كانت ببغداد، نائحة مجيدة حاذقة، تعرف بخلب‌، تنوح بهذه القصيدة. فسمعناها في دور بعض الرؤساء، لأنّ الناس إذ ذاك كانوا لا يتمكّنون من النياحة إلا بعزّ سلطان، أو سرّا، لأجل الحنابلة. و لم يكن النوح إلاّ مراثي الحسين و أهل البيت عليهم السلام فقط، من غير تعريض بالسلف. قالا: فبلغنا أنّ البربهاري‌ قال: بلغني أنّ نائحة يقال لها: خلب، تنوح، اطلبوها فاقتلوها.

در بغداد زن نوحه خوانی که صاحب کرامت و بسیار ماهر و نامش خلب بود، وجود داشت. او این این قصیده (که در صفحات قبل ذکر کرده) را می‌خواند. ما در برخی از خانه‌های رؤسا صدای او را شنیدیم چرا که مردم قدرت نوحه خوانی نداشتند مگر اینکه از سلطان اجازه می‌گرفته و یا نوحه خوانی مخفی بود به خاطر ترس از حنبلی ها. نوحه خوانی آن زن فقط مرثیه امام حسین و اهل بیت ایشان علیهم السلام بود و کاری به گذشتگان نداشت. به ما خبر رسید که بربهاری چنین گفت: به من خبر رسیده که زنی به نام خلب نوحه خوانی می‌کند. او را بیابید و بکشید.

منبع : نشوار المحاضرة و أخبار المذاكرة، تألیف تنوخی بصری، جلد ۲، صفحه ۲۳۳